|
|
 Het legendarische Weam Team houd al jaren Fryslan's eer hoog in het endurance slotracen. Vooral de 24hrs races zijn hun specialiteit maar dan wel die races waarbij ze op z'n minst de helft van de uren in het plaatselijke nachtleven kunnen doorbrengen. Zeer gemotiveerd zakten de Friezen af naar het Brabantse Uden. "Wy sille se in wan op'e bealch jaan!" Teamcaptain Erwin Post maakte er een uitgebreid verslag van wat hij plaatste op de MRCL website.
Het Weam Team is een team met 4 rijders waarbij de termen teamspirit, lachen en gezelligheid i.i.g. van toepassing zijn. De keren dat het Weam Team in actie is geweest zijn er leuke successen behaald. Een paar overwinningen in Les Neufes Heures de L'warden en een derde plaats in Kamp Lintfort achter de thuisteams. M.a.w., gaat het Weam Team voor een wedstrijd dan zal de gevestigde top 3 op zijn tellen moeten passen. Uden heeft een inspirerende (Blue King) baan met 8 sporen en een lengte van zo'n 50 meter. De snelheden zijn relatief hoog mede door de kombocht aan het einde van het rechte stuk.
Aangezien er tot op heden alleen 24 uurs races (LMS) zijn gehouden is het er nooit van gekomen om in Uden mee te doen.
Mar no giet it oan!!! Wy sille se in wan op'e bealch jaan!
Bovenstaande mag dan kloppen maar het Weam Team heeft zelf een pakje voor de broek gehad. Een vijfde plaats (van negen teams) mag gerust teleurstellend worden genoemd voor Weam Team begrippen.
Een matige voorbereiding waarbij het uitgangspunt was dat we de auto pas in Uden konden afstellen en dus weinig konden voorbereiden was iets te hoogmoedig. Daarnaast zat het weer (mist) en een onverwachte 10 km lange file niet mee. En dus was de trainingstijd gewoonweg te kort.
Ondanks de korte voorbereiding bleef de stemming er goed in bij de teamleden
Dit bleek direct bij de kwalificatie waar we het langzaamste rondje reden en als negende mochten starten. De eerste dag eindigden we als vijfde mbv consistente ronden zonder haperingen en wat pech voor andere teams. De auto bleek steevast 2 tienden van een seconde te langzaam om bij de top 3 te
geraken.
Maar toen kwam de avond en wat voor een. Na wat rondjes in de buurt van het centrum van Uden door de mist zagen we het Hotel der Hotels; Hotel Warsteiner! Dit kon niet meer mis gaan. En inderdaad, 2 kamers met ontbijt voor een habbekrats, een fantastisch diner, afgepilst met....................jawel, een nestje Warsteiners.
Zo rond 23.30 u naar de kamer om ons op te maken voor de nacht. Dit was blijkbaar op twee manieren uit te leggen; gaan slapen (gastrijder Ton "we moeten morgen wel fit zijn") of aansluiten bij de uitgaansjeugd (de rest). En zo trok een drieledig Weam Team een spoor van lege bierglazen en huilende vrouwen door het centrum van Uden. Na wat gepast keuwerk (poolen, heus waar) en het bijbehorende wangedrag toch uiteindelijk maar naar Hotel Warsteiner terug voor wat luttele uurtjes nachtrust. De volgende ochtend eerst veel te vroeg ontbijten, dan naar de MRTU. Eens kijken of we tijdens de race nog wat tandwielen konden vervangen. Het extra verlies maar op de koop toe nemen.
Bij binnenkomst (weer veel te vroeg) liepen we Mack tegen het lijf en die stelde een sleuteltijd van 15 minuten voor. Tja dat was een goed idee voor ons team gezien onze voornemens. Ondanks dat je eigenlijk niet de spelregels tijdens het spel moet gaan veranderen.
En inderdaad verliep de tweede en derde stint een stuk beter. De auto was een tiende sneller geworden en we waren warempel niet eens meer de langzaamsten. Ondanks dat we in beide stints derde en respectievelijk vierde waren geworden was het overall niet genoeg om van de vijfde plaats af te komen.
Toch lekker gereden die zondag zonder schade of ander onheil.
En we binne wer efkes moai fut weest!
Erwin Post
Weam teamleden zetten hun beste beentje voor(vlnr): Wietse Oosterhof, gastrijder Ton Schall, Erwin Post, Andre vd Zee
|
|
