|
|
In de 1/32 is Bas Polkerman een ervaren slotter met een aantal overwinningen op zijn naam. Dit jaar maakte hij zijn entree in de 1/24 modelcars. Sleutelen was nog al een probleem, zo overwoog hij zelfs "pruster" als username voor op het forum. Maar het rijden met "big scale" ging steeds beter. Lees in z'n raceverslag wat er kan gebeuren als een "prutser" een goede auto in z'n handen krijgt.
Hehe,
Weer een beetje bekomen van gisteren, wat een dag zeg. Misschien is het wel eens leuk om het gevoel en de ervaring te delen, voor sommigen is dat overwinningsgevoel wel een poosje geleden, en voor mij was het de eerste keer in de 1/24... (en dat gevoel is net zo verslavend als nicotine...) Maar, wat ging daar vooraf?
Eerst, even thuis clearen of we wel weg kunnen. (erg belangrijk. Tip, neem moeders de vrouw eerst uit eten ofzo, dat werkt ;) )
Vervolgens, een auto. Euh, tja, ik heb zelf geen klasse 1,2 of 3 auto in de schaal 1/24. Oplossing, leasen!! Bij DVR kopman Henri stond nog een knappe BMW met niet veel kilometers op de teller. Tadaa, dat scheelt veel tijd qua bouwen.
(op het moment van inschrijven had ik net het debacle van duitsland achter de rug, dus geen zin in het bouwen van een auto voor 1 race)
Daarna, toch maar eens in Scheveningen gaan trainen, want de baan had ik alleen nog maar op foto's gezien op het forum alhier.
Daar kwamen we erachter dat de auto niet competatief genoeg was voor een lmp wagen.. Mhm, wat nu? Prutsen natuurlijk! Daarna liep de auto een stuk beter en kon ik de tijden omlaag brengen naar constant 7.4/7.5 in baan 3.
Wij natuurlijk erg blij en verder erg gezellig met de (supervette) V8 Star bakken gerost over de baan.
En een week later weer getraind (afgelopen donderdag), maaar, dat was toch een stuk minder... Met moeite kon ik nog de 7.5 halen... Shit.. STRESSSSS. Koortsachtig bellend met mijn crew chief toch nog iets gevonden of niet?
De auto de volgende dag weer ingeleverd voor een servicebeurtje, en dan maar hopen voor het beste..
Zondag, race day!! Dat begon goed, verslapen, half gaar in de auto naar scheveningen gerost waar we om 9:30 aankwamen, lekker op tijd dacht ik, we zijn vroeg.. Maar wat blijkt, de rest is er al !! (behalve een paar traditionele laatkomers ;)) Gelijk de auto op de baan gezet en dat klonk niet goed! Wat bleek, er was een ander tandwiel opgezet en de spoiler was er weer opgezet en die raakten elkaar...
Gelijk de dremel er maar opgegooid en dat gaf een grote verbetering. Nog wat detailwerk gedaan aan de rollende onderdelen en maar weer op de baan. Dat ging goed, hij deed weer wat hij moest doen en de tijden waren snel zat. Ik had ingezet om bij de eerste 6 te eindigen over de totale race. Een aantal korte ogenblikken hadden we nog om de boel te smeren en dan de auto inleveren voor de qualificatie.
Ik moest als een van de laatsten en had gezien dat er zeer scherpe tijden in de 7.4 waren gezet... Mhm, up for a challenge...
Goed, de auto op de baan en halverwege de opwarmronde al begonnen te trappen zodat de snelheid er al goed in zou zitten voor de eerste doorkomst. (gelijk kunnen zien hoe de auto ligt) Lekker in het ritme zittend hoorde ik de rondetijden helemaal niet eens, voor dat je het door hebt is het alweer voorbij. Een 7.3 nog wat neergezet, wauw! Gewoon de pole! Kicken man, dat voelde goed! Maar toen een domper op de vreugde, de keuring.... 1 schroefje was nog wat te lang... afgekeurd, weg pole, weg punten voor de pole. Shit, ik ben toch nog een prutser..
Anyway, in de eerste heat moeten starten waar meerdere afgekeurde wagens inreden onder andere een andere snelle auto. Daar kon ik me tenminste aan meten. Door mijn enthousiasme en drang om toch ff een goede prestatie neer te zetten. Dat koste me toch een uitvliegertje of 4.. (dus gauw een rondje of anderhalf) Gelukkig toch genoeg rondes neergezet om in de finale te gaan rijden. De tijden waren goed, nu nog het strakkere rijden onder de knie krijgen. (in het koppie dus)
De heats erna waren ook spannend waar een paar rijders er toch wel uitsprongen, Scott, Henri, Rob, Mack, Remco om maar een paar namen te noemen.
Goed, de finale...
Ik had inmiddels door dat mijn grootste concurrenten Mack en Sergiu waren voor de overwinning, spannend dus! Tamar, Jurgen en Rob hadden hun eigen race te rijden, maar met Rob weet je het maar nooit op zijn thuisbaan..
Ik wist dat ik in de eerste heat teveel rondes had verloren ten opzichte van Mack en Sergiu. Vrij in het begin van de heat zette ik per ongeluk Mack naast de baan die mij buitenom probeerde in te halen. Shit, dat was jammer, liever een strijd op de baan dan zoiets stoms. Maar goed, verder dan maar! De spanning zat er goed in, alleen had ik totaal niet door hoe snel ik reed etc, zo lekker ging het gewoon! op een gegeven moment hoorde ik Remco toch door de microfoon melden dat ik toch wel verrekte snel bezig was op de verschillende banen!
Kicken gevoel, maar blijven focussen op het strakkere rijden, en dat betaalde zich dubbel en dwars terug! Sergiu en ik reden geloof ik 3 stints bijna nek aan nek van elkaar, maar toch had ik gelukkig wat meer rondes gereden dan Mack en Sergiu. en dan het eindsignaal !!! Jeeehaa, als eerste over de streep!!!! Dat voelt goed hoor! Ik kan het iedereen aanbevelen, eigenlijk dagelijks wel...
Helaas had de eerste heat de einduitslag al bepaald, je weet dat Mack zo stabiel is als een oceaanstomer met hete ketels en dat Sergiu een van de snelsten op zijn thuisbaan is.
Toch een 2e plaats overall gescoord, niet verkeerd, maar toch weer iets onbenulligs als een schroefje...
Anyway, next time better!! There is allways some room for improvement..
Beste slotters, bedankt voor het gave evenement, en cu all soon in uden!! (of in een 1/32 wedstrijd ??)
Groetjes,
Bas
|
|
