|
|
 Voor de Procar Serie golden de volgende uitgangspunten. De vijf snelste Formule 1-coureurs van de kwalificatie meten zich met maximaal 19 priv�-rijders (15 in Monaco). Formule 1-grootheden als Nelson Piquet, Emerson Fitipaldi, Gilles Villeneuve en Carlos Reutemann streden tegen priv�-rijders als Marc Surer, Manfred Winkelhock en Eddie Cheever. De auto�s leunden sterk op de Groep 4 M1 en waren identiek, wat o.a. door een gecontroleerde toerentalbegrenzer werd bereikt. De raceafstand bedroeg 100 km, telkens in het weekend van de Grand Prix van Belgi�, Monaco, Groot-Brittanni�, Frankrijk, Duitsland, Oostenrijk, Nederland en Itali�.
De Geschiedenis van de Procar serie
Orginele Tekst door Bram Visser, www.cs-zone.com
De Groep 4 auto�s die als Procars werden ingezet, werden bij Osella in Itali�, bij Motorsport GmbH of Ron Dennis in Groot-Brittanni� opgebouwd. Alle Procars die ter beschikking werden gesteld aan de Formule 1-coureurs, werden door BMW Motorsport GmbH afgebouwd. In totaal werden er 44 Procars gebouwd.
De modificaties waren gemiddeld, vergeleken met de serieauto�s. Het opvallendst was de grote achtervleugel. Die was nodig omdat de meer dan 300 km/h snelle M1 zonder a�rodynamische hulp heel moeilijk te beheersen viel. Het motortoerental werd vanwege de betrouwbaarheid begrensd tot 8500/min. De versnellingsbakverhoudingen en de eindoverbrenging waren voor alle M1�s gelijk. Gelijkwaardigheid was een van de sleutels tot succes van de raceserie. Regelmatige controles maakten de handhaving van het reglement mogelijk.
De Races
De 470 pk sterke BMW M1 Procars waren alles behalve eenvoudig te beheersen. Dat zorgde voor spanning. De eerste wedstrijd, rond de Grote Prijs van Belgi�, betekende de eerste grote proef voor de nieuwe serie. De Procars reden uitsluitend op Goodyear banden. De vijf snelste van de Formule 1 kwalificatie, en daardoor dus de startgerechtigden voor de Procar-race, hadden contracten afgesloten met andere bandenfabrikanten. Twee van de vijf coureurs, namelijk Gilles Villeneuve (Ferrari) en Jean-Pierre Jabouille (Renault) , kregen een startverbod van hun teams. Vooral Renault had geen interesse om BMW onbezoldigd een promotieplatform ter beschikking te stellen. De kwalificatielijst werd dus verder afgelopen. Ook de zesde gekwalificeerde, Ferrari-coureur Jody Sckeckter, liet de start om overgebleven reden aan zich voorbij gaan. Zo gebeurde het dat Niki Lauda en Nelson Piquet in het Procar-startveld opdoken. Maar daarmee waren de problemen nog niet van de baan. Niki Lauda had zich al als priv�-rijder voor de Procar-race gekwalificeerd. De reglementen voorzagen erin dat de eerste vijf gekwalificeerden aan de race konden deelnemen, dus wat nu te doen met Niki Lauda?
De Fransen waren sowieso geen vrienden van de Procar Serie. Bij de Grand Prix van Frankrijk wilde men de Procars niet laten starten. Bernie Ecclestone dreigde vervolgens met de afgelasting van de Grand Prix. Dat hielp.
Het startveld zag er als volgt uit. Priv�-rijders waren: Hans Georg B�rger (D), Jean.-P. Beltoise (F), Walter Brun (CH), Eddie Cheever (USA), Bruno Giacomelli (I), Toine Hezemans (NL), Markus H�ttinger (A), Markus Hotz (CH), Jean.-P. Jarier (F), Helmut Kelleners (D), Franz Konrad (D), Jean.-L. Lafosse (F), Sepp Manhalter (A), Tiff Needell (GB), Dieter Quester (A), Wolfgang Sch�tz (D), Marc Surer (CH), Manfred Winkelhock (D).
De Procar Serie werd een groot succes. Op ��n enkele dag werden meer dan 20 straatversies van de M1 verkocht (nog altijd 5% van de productie). BMW had een geniale manier gevonden om, zonder de inbreng van enorme sommen geld, aanwezig te zijn in het Grand Prix circus. Genoemde Niki Lauda (78 punten) won het eindklassement van het Procar-seizoen 1979 v��r Hans-Joachim Stuck (73 pnt.) , Clay Regazzoni (61 pnt.), Markus H�ttinger (45 pnt.) und Toine Hezemans (44 pnt.). Naast vette geldprijzen waren er lokkertjes van allerlei aard nodig om het voor de ook destijds al verwende Formule 1-coureurs aantrekkelijk te houden. Zo won Niki Lauda behalve het eindklassement en het bijbehorende prijzengeld ook een straat-M1.
Een jaar later won Nelson Piquet (90 punten) de Procar-titel voor Alan Jones (77 pnt.), Hans-Joachim Stuck (71 pnt.), Jan Lammers (69 pnt.) en Carlos Reutemann (64 pnt.).
|
|
